Bestrijding slakken met molluscofage nematoden themanummer toekomst biologische bestrijding

Summary in the original language of the document

De meest voorkomende plantparasitaire slakkensoorten behoren tot de groep van de naaktslakken. Deze kunnen aanzienlijke schade veroorzaken in de Nederlandse land- en tuinbouwgewassen. De slak is hermafrodiet en zelf-steriel. Het dier is zeer polyfaag en veroorzaakt vooral problemen op de zwaardere gronden. Door het ontbreken van een huisje zal voor extreme weersomstandigheden, zoals vorst, temperaturen boven de 20°C en winderig weer, naar een schuilplaats worden gezocht. Deze kan goed worden gevonden tussen de grondkluiten of in de scheuren van de bodem bij extreme droogte. De laatste decennia is het slakkenprobleem toegenomen, want de dieren komen probleemloos de winter door in groenbemesters en andere bodembedekkers. Ook een toename van minder intensieve (niet-kerende) grondbewerking en het oppervlakkig onderwerken van gewasresten hebben mede een hoge populatie tot gevolg. De bestrijding van slakken vond sinds de jaren vijftig plaats met slakkenkorrels. Momenteel kan een slakkenpopulatie met succes worden aangepakt met behulp van molluscofage nematoden