Miljoenpoten en pissebedden in de biologische glastuinbouw : onderzoek 2006: effect van compostsamenstelling en natuurlijke vijanden

Summary in the original language of the document

Uit eerder onderzoek bleek dat de verteringsgraad van compost sterk bepalend was voor de ontwikkelingssnelheid van pissebedden en miljoenpoten. Vooral bij pissebedden werd een sterke correlatie gevonden tussen de stabiliteit van compost en de ontwikkelingssnelheid. Dit onderzoek laat zien dat de samenstelling van de compost ook een bepalende factor kan zijn voor de ontwikkeling van pissebedden en miljoenpoten. Bij de vergelijking van composten met dezelfde stabiliteit, maar samengesteld uit verschillende materialen bleken pissebedden zich minder snel te ontwikkelen op compost samengesteld van uitsluitend snoeihout, of op composten gemengd met wormenhumus, dan op een compost met bermmaaisel. Het onderwerken van gewasresten of het laten liggen van bladafval had geen invloed op de populatieontwikkeling van pissebedden. De populatieontwikkeling van miljoenpoten ging juist het snelst op composten samengesteld uit uitsluitend snoeihout. Het laten liggen van bladafval leek de ontwikkeling te stimuleren, maar dit was niet significant. Biologische bestrijding van pissebedden en miljoenpoten met geleedpotige predatoren (kortschildkevers, duizendpoten en roofmijten) lijkt geen perspectief te bieden. Géén van de geteste predatoren had een overtuigend effect op de pissebedden of miljoenpoten. Samenvattend kunnen we stellen dat de effecten van compostsamenstelling van veel groter belang zijn voor de onderdrukking van pissebedden en miljoenpoten, dan de effecten van geleedpotige natuurlijke vijanden in de bodem.