Bodemindicatoren in BASIS : identificatie van de belangrijkste biologische en chemische bodemparameters (“bodemindicatoren”) in het project BASIS over de periode 2009-2016

Summary

In deze studie is nagegaan welke gemeten chemische en biologische bodemparameters het beste onderscheid maken tussen de verschillende grondbewerkingssystemen en teeltsystemen in de systeemproef BASIS in Lelystad. Met variantieanalyse en multivariate statistische technieken zijn bodemparameters in BASIS geanalyseerd. Samenvattend blijkt potentieel mineraliseerbare stikstof (PMN) en de N-totaal de beste bodemindicatoren te zijn om verschillen tussen systemen van hoofdgrondbewerking (ploegen versus niet-kerende bewerkingen) en verschillen tussen teeltsystemen (biologisch versus gangbaar) weer te geven. Daarnaast zijn HWC, biomassa schimmels, biomassa bacteriën en borium- en magnesiumgehalte goede bodemindicatoren om deze verschillen te duiden. De correlatie tussen PMN en organische stof en de correlatie tussen HWC en organische stof blijkt goed te zijn. Vanwege de hoge correlatie tussen HWC en PMN en de hoge prijs van de PMN meting heeft HWC de voorkeur. Aanbevolen wordt de analyse te gebruiken in de ontwikkeling van de BLN en vergelijkbare analyses te doen voor andere maatregelen en andere systeemproeven.