Evaluatie van de méérjarige effecten van verschillende typen organische stof op de opbrengststabiliteit, mineralenbalansen en uitspoelingsverliezen : resultaten van 20 jaar Mest als Kans

Summary in the original language of the document

In dit rapport worden de meeste recente resultaten van het project Mest als Kans besproken. Mest als Kans is in 1999 opgezet, en richt zich op het onderzoeken van de (lange termijn) effecten van verschillende bemestingsstrategieën m.b.t. bodemkwaliteit en gewas. Hier wordt specifiek de impact van 9 bemestingsvarianten op gewasopbrengst, stikstofuitspoeling, en mineralenbalansen uiteengezet. De bemestingsstrategieën kunnen onderverdeeld worden in strategieën gericht op het voeden van de bodem, gericht op het voeden van de plant, of en combinatie van die twee. Om de relatieve opbrengst en opbrengststabiliteit van de verschillende soorten bemesting te bepalen, is gebruikt gemaakt van velddata van 1999 t/m 2019. De stikstofuitspoeling kon niet direct in het veld gemeten worden; hiervoor is het stikstofmodel NDICEA ingezet. NDICEA kent een maximum tijdspanne van 12 jaar, en hierbij is daarom het tijdsbestek 2008 t/m 2019 gebruikt. Ook de mineralenbalans is berekend met het NDICEA model, waarbij dezelfde periode is aangehouden. De bemestingsstrategieën gericht op zowel het voeden van de bodem alsmede de plant (Kippenmest, Potstalmest, en GFT + Drijfmest) brachten relatief de meeste opbrengst. Aan het eind van de proef was de opbrengst van deze bemestingen gemiddeld 20% hoger dan dat van de andere soorten bemesting. Groencompost (bodemvoedend) en NPK (plantvoedend) lieten een sterke daling zien in relatieve opbrengst gedurende de proef, en hadden gemiddeld de laagste opbrengst. De NDICEA modelberekeningen wijzen uit dat de meeste behandelingen voldoen aan de EU-norm voor grondwater wat betreft stikstofuitspoeling; alleen Potstalmest en GFT + Drijfmest overschrijden in de berekeningen de norm. De bemestingsstrategieën verschillen significant in input van stikstof, fosfaat, en kali, maar de verschillen in onttrekking van deze stoffen door geoogst product zijn minimaal. Extra beschikbare stikstof in de grond verhoogt de uitspoeling, maar leidt derhalve niet altijd tot proportionele hogere opbrengsten.