Bioveem teelt grasproef vis/bisschop (2000-2002) : welk engels raaigrastype past het best bij witte klaver onder maaiweidebeheer?

Summary

Een biologische melkveehouder moet zijn graslandmanagement richten op grasklaver. Biologisch graslandmanagement kenmerkt zich door een lager (stikstof) bemestingsniveau en een cruciale rol voor klaver. In het geval van succesvol management wordt een hoge drogestofopbrengst gecombineerd met een evenwichtige klaverontwikkeling en een goede voederwaarde. Aan de grascomponent in grasklavermengsels voor maai/weidebeheer werd tot voor kort weinig onderzoek gedaan. In de praktijk wordt meestal gebruik gemaakt van BG-mengsels. Grassen die in de BG-mengsels zitten worden geselecteerd op wintervastheid, resistentie tegen kroonroest, standvastigheid, doorschietdatum, voorjaarsontwikkeling en productieniveau. De raseigenschap wintervastheid is voor biologisch graslandmanagement minder belangrijk. Ook het optreden van kroonroest speelt minder, omdat in een grasklavermengsel de stikstofvoorziening van het gras in het najaar op peil blijft. Standvastigheid is belangrijk in biologisch graslandmanagement. Voorjaarsontwikkeling is belangrijk, omdat hiermee het groeiseizoen kan worden verlengd. Een goede voorjaarsontwikkeling moet echter gepaard gaan met een late doorschietdatum, omdat anders de voederwaarde sterk negatief kan worden beïnvloed door het herhaald in bloei schieten van de grassen. Productieniveau, tot slot, is ook voor biologische bedrijven een indicatie voor wat qua opbrengst van een gras kan worden verwacht. Het inschatten van het productieniveau van gras in combinatie met klaver blijft moeilijk. In het hierna beschreven onderzoek is gekeken naar de geschiktheid van vier engels raaigrastypen onder biologisch graslandmanagement.