GGO-vrije additieven en hulpstoffen voor biologische (dier-)voeding : een verkenning van knelpunten en oplossingen

Summary

De EU Verordening inzake de biologische productiemethode en aanduidingen dienaangaande op landbouwproducten en levensmiddelen (2092/91) sluit het gebruik van genetisch gemodificeerde organismen en/of daarvan afgeleide producten in de biologische landbouw uit. Ook in de nieuwe Verordening (834/2007/EG) die op 1 januari 2009 van kracht wordt is dit verbod opgenomen. Die uitsluiting heeft ook betrekking op additieven en hulpstoffen die met behulp van genetisch gemodificeerde micro-organismen (ggmo’s) zijn geproduceerd. Deze additieven en hulpstoffen zijn echter uitgezonderd van de wettelijke etiketteringplicht voor genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders. Hierdoor is de biologische sector afhankelijk van informatie die op vrijwillige basis door fabrikanten en leveranciers moet worden verstrekt. Voorts zijn er diverse “gangbare”richtlijnen en verordeningen van toepassing op ggo’s, additieven en hulpstoffen, waardoor soms onduidelijk is wat wel en wat niet is toegestaan. In de praktijk blijkt het voor biologische producenten moeilijk om aan ggo vrij verklaringen voor additieven en hulpstoffen te komen. Bovendien bieden de verklaringen die worden verstrekt niet altijd de garantie dat het betreffende product ook daadwerkelijk zonder gebruik van ggo’s is geproduceerd In deze verkenning is getracht een zo helder mogelijk overzicht te bieden van: 1. additieven en hulpstoffen die mogelijk met behulp van ggo’s worden geproduceerd; 2. additieven en hulpstoffen waarbij de beschikbaarheid van non-ggo alternatieven problematisch is of dat in de toekomst kan worden; 3. oplossingen die bij kunnen dragen aan verbeterde transparantie en beschikbaarheid